بسقه

لغت نامه دهخدا

( بسقة ) بسقة. [ ب َ ق َ ] ( ع اِ ) زمین سنگلاخ سوخته ج ، بساق. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس