بَسْطام، دِژِمکانی باستانی در استان آذربایجان غربی، در روستایی به همین نام در نزدیکی روستای چارپاره از توابع شهرستان قره ضیاء الدین. دژ بسطام همراه با دو دژ توپراق قلعه (قلعۀ وان) و کارمیر بلور سه دژ بزرگ پادشاهی اورارتو و در ردیف دژهای بزرگ دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ م) بوده است. کاوش بسطام را هیئت باستان شناسان آلمانی، وُلفرام کلایس و اِشتِفان کرول در دهۀ ۱۳۴۰ش آغاز کرده و تا ۱۳۵۷ش ادامه دادند. کتیبۀ میخی اورارتویی دژ بسطام نام آن جا را روسایی اوروتو و بانی را نیز روسا (۷۳۰ـ۷۱۴پ م) معرفی می کند. گویا این دژ در حدود ۶۵۰ تا ۶۰۰پ م با حملۀ مادها سقوط کرده و تا دوران اسلامی متروک مانده بود. دژ بسطام با فن حجاری باد بُر ساخته شده و سنگ های آن خشکه چین هستند و یکی از مشهورترین سیستم های آبرسانی و فاضلاب را در میان دژهای باستانی خاورمیانه دارد. مساحت دژ بسطام حدود ۳۲ هکتار است و ارک شاهی، بخش مسکونی، اسلحه خانه، انبار غلات، معبد و اصطبل سلطنتی دارد.
wikijoo: بسطام،_دژ