بسطاء

لغت نامه دهخدا

بسطاء. [ ب َ ] ( ع ص ) گوش کلان و پهن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). گوش عظیم عریض. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس