بسس
لغت نامه دهخدا
بسس. [ ب ُ س ُ ] ( ع اِ ) پسته های لت کرده شده. || شتر مادگان رام و انس یافته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || شبانان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)
wikialkb: ریشه_بسس
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید