بسر دویدن. [ ب ِ س َ دَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از دویدن به کمال سرعت و مبالغه کردن در آن. ( از آنندراج ). به سرعت دویدن. || بعضی از محققین گویند درمحل تعظیم مستعمل میشود. ( آنندراج ). || عجله کردن در اجرای فرمان کسی. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱- شتاب کردن در دویدن بسرعت دویدن . ۲- عجله کردن در اجرای فرمان کسی .
