بسر تازیانه بخش

لغت نامه دهخدا

بسر تازیانه بخشیدن. [ ب ِ س َ رِ ن َ / ن ِ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) بسر تازیانه دادن. چیزی را سهل و فرومایه دانسته به اشاره سر تازیانه عطا فرمودن. ( آنندراج ) :
آوریدی جهان به تیغ فراز
بسر تازیانه دادی باز.
نظامی ( از آنندراج ).
خسرو بسر تازیانه بخشد
چون ملک عراق ار هزار باشد.
انوری ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس