بسر بن سفیان

[ویکی فقه] بُسر (بشر) بن سفیان از صحابه پیامبر و از بزرگان خزاعه بود.
درباره زندگانی بسر تا سال ششم هجری اطلاعات چندانی در دست نیست. او از بزرگان قبیله خزاعه بود که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) در سال ششم هجری طی نامه ای او را به دین اسلام فرا خواند. وی با پذیرش درخواست پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) در مدینه به حضور آن حضرت رسید و پس از مدتی چون عزم بازگشت نزد خانواده اش کرد به پیشنهاد پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) برای شرکت در سفر عمره همراه مسلمانان در مدینه ماند، بُسر در این سفر شرکت کرد و مأمور خرید قربانی از سوی پیامبر شد. آن حضرت در میان راه او را برای خبرگیری از قریش به مکه فرستاد ، زیرا قریش از اسلام آوردن او خبر نداشتند.بُسر پس از کسب اطلاع از قریش مبنی بر تدارک سازماندهی لشکری به فرماندهی خالد بن ولید در نزدیک مکه برای رویارویی با پیامبر و مسلمانان، به نزد پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) آمد و خبر آمادگی و تصمیم قریش را به اطلاع ایشان رساند، ازاین رو پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به کمک راه بلدی مسیر خود را تغییر داد تا با لشکر قریش مواجه نشود. بسر در سال هشتم و در جریان فتح مکه از طرف پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به سوی قبیله بنوکعب رفت تا نیروهای این قبیله را برای مقابله با قریش بسیج کند. پس از آمادگی نیرو او یکی از سه پرچمدار آن قبیله در فتح مکه شد. بسر در غزوه حنین نیز پرچمدار همین قبیله بود و پس از جنگ به فرمان پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، برای اسیرانی که پوشش مناسبی نداشتند از مکه لباس خرید. در سال نهم هجری که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) افرادی را برای گرفتن صدقات به سوی قبایل می فرستاد، بسر را مأمور جمع آوری صدقات بنوکعب کرد. در مأموریت دیگری او مأمور جمع آوری صدقات خزاعه شد که پس از دریافت صدقات آنان، قبیله بنو تمیم راه را بر او بستند، ازاین رو پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) عُیَیْنَة بن حِصْن را با ۵۰ سوار برای یاری او و سرکوبی آنان فرستاد. بُسر در جنگ تبوک به همراه عده ای دیگر، برای بسیج نیروهای بنوکعب و شرکت در جنگ از سوی پیامبر مأموریت یافت و پس از آن دیگر خبری از وی در منابع دیده نمی شود.
بسر بن سفیان در شأن نزول
برخی از مفسران ذیل آیه ۶۷ حجّ آورده اند که وی (قبل از مسلمان شدن) و دو تن دیگر از مشرکان نسبت به ذبح حیوانات با مسلمانان به جدال برخاسته، گفتند: آیا شما از آنچه خود می کشید می خورید؛ ولی از آنچه خداوند کشته است ( مردار ) نمی خورید؟ که خداوند پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را از نزاع با آنان برحذر داشت:«فَلا یُنزِعُنَّکَ فِی الاَمرِ»، هرچند بسیاری از مفسران این آیه را با توجه به ادامه آن که درباره اهل کتاب است، به یهود مربوط می دانند.

[ویکی فقه] بسر بن سفیان (قرآن). یکی از بزرگان قبیله خزاعه فردی است به نام بسر که فرزند سفیان می باشد.
بسر: بشر بن سفیان، از بزرگان قبیله خزاعه بود. برخی مفسران ، نزول آیه ۶۷ سوره حج را درباره نزاع وی و دو تن دیگر با پیامبر صلی الله علیه وآله در خصوص ذبح حیوانات دانسته اند که خداوند، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم را از نزاع با آنان برحذر داشت.