بسدنگار

لغت نامه دهخدا

بسدنگار. [ ب ُ/ ب ِ س ْ س َ ن ِ ] ( ن مف مرکب )به بسد تزیین شده. به بسد نگار یافته :
چراغ فروزنده گردش هزار
به الت همه سیم و بسدنگار.
اسدی ( گرشاسب نامه ص 301 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس