بستهٔ باتری لیتیومی اقیانوس شناسی با ظرفیت بالا ( به انگلیسی: High capacity oceanographic lithium battery pac ) یک بسته باتری است که اقیانوس شناسان از آن بهره برداری می کنند. اقیانوس نگاری فیزیکی از بسته های باتری لیتیومی با ظرفیت بالا برای استقرار طولانی مدت استفاده می کنند تا مدت زمان استقرار را افزایش دهند تا بتوانند به جمع آوری داده های بیشتری بپردازند اقیانوس شناسان اکثراً در مکان های دوری که دسترسی به آنها بسیار دشوار استمشغول به کار هستند. بر این اقیانوس نگاری فیزیکی از نظر رفت و آمد و رسیدن به چنین مکان هایی هزینه بسیاری تحمیل می شود تا جایی که ممکن است از هزینه خود تحقیقات بیشتر شود. به همین سبب به اقیانوس شناسان انگیزه می دهد که مدت زمان استقرار خود را افزایش دهند تا بتوانند کمتر از آنها بازدید کنند. این به معنای افزایش ظرفیت بسته های باتری آنها است.
به علت دسترسی راحت و هزینه پایین باتری های قلیایی اقیانوس شناسان تا جایی که امکان دارد از این باتری ها بهره می برند. اقیانوس شناسان در مواقعی که باتری های قلیایی نیاز آن ها را از نظر ظرفیت مرتفع نمی کند از بسته های باتری لیتیومی استفاده می کنند زیرا آن ها دارای ظرفیت سه برابری نسبت به باتری های قلیایی هستند. بسته های باتری مبتنی بر شیمی لیتیوم تیونیل کلرید قیمت بیشتری نسبت به بسته های باتری قلیایی دارند، اما تقریباً سه برابر چگالی انرژی در حدود ۶۰ درصد وزن ( هر دو از نظر حجمی ) ارائه می کنند. باتری های لیتیومی مزایای دیگری نیز دارند. آنها گاز بسیار کمی تولید می کنند و گازی که تولید می شود در ظروف فلزی مهر و موم شده وجود دارد. ولتاژ در طول عمر بسته به طور قابل توجهی کمتر از ولتاژ یک پک قلیایی متفاوت است. سلول های لیتیومی با جریان پایین نیز تخلیه نسبتاً پایینی دارند به طوری که در عرض ۱۰ سال دچار افت ظرفیتی به اندازه کمتر از ۱۰ درصد ظرفیت خود رمی رسند.
بسته های باتری اقیانوس شناسی Doppler Ltd. از سلول های اولیه لیتیوم تیونیل کلرید[ ۱] Tadiran با جریان کم همراه با سلول های کوچک قابل شارژ به نام خازن های لایه هیبریدی ( HLC ) بهره می گیرند. [ ۲] به دلیل پایین بودن جریان سلول ها لیتیومی این سلول ها نمی توانند پاسخگوی بسیاری از نیازها باشند و کابرد آن ها کاهش می یابد، اما انرژی بیشتری نسبت به سلول های جریان بالا ذخیره می کنند. سلول های جریان بالا از الکترودهای زخم مارپیچی[ ۳] می کنند، یعنی الکترودهای ساخته شده در ورقه هایی که در یک مارپیچ در داخل سلول پیچیده شده اند. مساحت بزرگ ورق ها موجب تأمین افزایش جریانی توسط سلول می شود. سلول های جریان کم از الکترودهای بوبین استفاده می کنند، [ ۳] یک طرح ساده تر شامل یک آند داخلی است، یک لایه بیرونی از لیتیوم فلزی و الکترولیت که میان این دو قرار دارد. ساخت این طرح هزینه ساخت بسیار پایین تری دارد و همچنین می تواند موجب ذخیره انرژی بیشتری شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه علت دسترسی راحت و هزینه پایین باتری های قلیایی اقیانوس شناسان تا جایی که امکان دارد از این باتری ها بهره می برند. اقیانوس شناسان در مواقعی که باتری های قلیایی نیاز آن ها را از نظر ظرفیت مرتفع نمی کند از بسته های باتری لیتیومی استفاده می کنند زیرا آن ها دارای ظرفیت سه برابری نسبت به باتری های قلیایی هستند. بسته های باتری مبتنی بر شیمی لیتیوم تیونیل کلرید قیمت بیشتری نسبت به بسته های باتری قلیایی دارند، اما تقریباً سه برابر چگالی انرژی در حدود ۶۰ درصد وزن ( هر دو از نظر حجمی ) ارائه می کنند. باتری های لیتیومی مزایای دیگری نیز دارند. آنها گاز بسیار کمی تولید می کنند و گازی که تولید می شود در ظروف فلزی مهر و موم شده وجود دارد. ولتاژ در طول عمر بسته به طور قابل توجهی کمتر از ولتاژ یک پک قلیایی متفاوت است. سلول های لیتیومی با جریان پایین نیز تخلیه نسبتاً پایینی دارند به طوری که در عرض ۱۰ سال دچار افت ظرفیتی به اندازه کمتر از ۱۰ درصد ظرفیت خود رمی رسند.
بسته های باتری اقیانوس شناسی Doppler Ltd. از سلول های اولیه لیتیوم تیونیل کلرید[ ۱] Tadiran با جریان کم همراه با سلول های کوچک قابل شارژ به نام خازن های لایه هیبریدی ( HLC ) بهره می گیرند. [ ۲] به دلیل پایین بودن جریان سلول ها لیتیومی این سلول ها نمی توانند پاسخگوی بسیاری از نیازها باشند و کابرد آن ها کاهش می یابد، اما انرژی بیشتری نسبت به سلول های جریان بالا ذخیره می کنند. سلول های جریان بالا از الکترودهای زخم مارپیچی[ ۳] می کنند، یعنی الکترودهای ساخته شده در ورقه هایی که در یک مارپیچ در داخل سلول پیچیده شده اند. مساحت بزرگ ورق ها موجب تأمین افزایش جریانی توسط سلول می شود. سلول های جریان کم از الکترودهای بوبین استفاده می کنند، [ ۳] یک طرح ساده تر شامل یک آند داخلی است، یک لایه بیرونی از لیتیوم فلزی و الکترولیت که میان این دو قرار دارد. ساخت این طرح هزینه ساخت بسیار پایین تری دارد و همچنین می تواند موجب ذخیره انرژی بیشتری شود.
