بستن داماد یا مرد

دانشنامه آزاد فارسی

بَستن داماد یا مَرد
تعبیری در باورهای عامیانه ایرانیان. منظور از آن لگام زدن بر میلِ جنسی مردان، به سِحر و افسون و جادو است، به ویژه در دامادانی که هنوز عروس به خانه نبرده بودند. پیشینۀ آن به استناد منظومۀ ویس و رامین، به پیش از اسلام بازمی گردد؛ آن گاه که ویس از دایۀ خود می خواهد که به افسونی مانع ازدست یافتن شاه موبد به او شود. در برخی از خانواده های ایرانی مرسوم بود که داماد را به هنگام عقد (← عقدکُنان) به اصطلاح قفل کنند تا در عقد و عروسی، اگر میان این دو فاصله ای طولانی افتد، بکارت دختر محفوظ ماند. گاه نیز خویشان عروس، برای جلوگیری از آشنایی داماد با زنی دیگر، او را تا شب عروسی می بستند.

پیشنهاد کاربران

بپرس