بستره

معنی انگلیسی:

breeding ground

لغت نامه دهخدا

بستره. [ ب َ ت َ رَ ] ( اِخ ) بستیره. شهریست. ( از معجم البلدان ).

یا بستیره شهریست ٠

{matrix} [باستان شناسی] محیط و نهشته هایی که دربردارندۀ مواد باستان شناختی است

بستره (استان پودلاسکی). بستره ( به لهستانی: Bystre ) یک روستا در لهستان است که در گمینا بوتشکی واقع شده است. [ ۱] بستره ۱۵۰ نفر جمعیت دارد.

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

بستره: سطحی که لایه سنگهای رسوبی را از لایه دیگر جدا سازد