بیاورد پس نامه مرد جوان
ازو بستد آن نامه را پهلوان.
فردوسی.
ز بیچارگان خواسته بستدی ز نفرین بروی تو آمد بدی.
فردوسی.
جهان را چنین است ساز و نهادز یکدست بستد بدیگر بداد.
فردوسی.
روز پیکار و روز کردن کاربستدندی ز شیر شرزه شکار.
عنصری.
ندادند و بستد بجنگی که خاک ز خون شد در آن جنگ چون ارغوان.
فرخی.
من ز همه جهان دلی داشتم آمدی و ز دست من بستدی.
فرخی.
تا دل من ز دست من بستدی سربسر ای نگار دیگر شدی.
فرخی.
و عبداﷲبن احمد مالها بستدن گرفت. ( تاریخ سیستان ). و نعمتی که داشت پاک بستدند. ( تاریخ بیهقی ). و خوارزمشاه نیزه بستد و پیش رفت چون علامتش لشکر بدیدند چون کوه آهن درآمدند. ( تاریخ بیهقی ).بچندان که او چشم بر هم زدش
شد و بستد و باز پس آمدش.
( از لغت فرس اسدی ).
گفتند نام تو چیست ؟ گفت بخت نصر، گفتند ای پسر وقتی که بر بنی اسرائیل ظفر یابی مارا امان دهی ؟ گفت امان دهم و بزرگ گردانم و عزیز دارم و نشان بستدند و رفتند. ( قصص الانبیاء ص 179 ). و رجوع به استدن ، ستدن و ستاندن شود. || مسخر کردن. تصرف کردن. فتح کردن : همان رستم است این که مازندران
شب تیره بستد بگرز گران.
فردوسی.
و در کرکوی بستدند و بسیار مردم بکشتند، گبر و مسلمان. ( تاریخ سیستان ). سلطان در یک روز آن قلاع هفتگانه بستد و غارت کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 415 ). سلطان در این مسافت به هر بقعه ای که رسید هر قلعه ای دید بستد و خراب کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 414 ).