بستان پیرای

لغت نامه دهخدا

بستان پیرای. [ ب ُ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) بستان پیرا. بوستان پیرا. رجوع به بستان پیرا و بوستان پیرای شود.

( اسم ) آنکه درختان را پیرایش کندباغبان

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید