بستان سرا

لغت نامه دهخدا

بستان سرا. [ ب ُ س َ ] ( اِ مرکب ) بوستان سرا. بستان سرای. خانه و سرایی که در بستان ساخته شده. ممکن است لفظ مذکور قلب سرابستان و به معنی باغچه و صحن خانه باشد. ( فرهنگ نظام ) :
بلبل بستان سرا صبح نشان میدهد
وزدر ایوان بخاست بانگ خروسان بام.
سعدی ( طیبات ).
هست تا دامن کشان سروی در این بستان سرا
از گریبان دست ما کوتاه کردن مشکل است.
صائب ( از فرهنگ نظام ).
رجوع به بستان سرای ، سرابستان ، بوستان سرا و بوستان سرای شود.

فرهنگ عمید

۱. سرابُستان.
۲. باغچه و باغ سر خانه.
۳. خانۀ بزرگ که دارای گل ها و درختان بسیار باشد.

پیشنهاد کاربران

کنایه از بلبل
می توان آمیخته واژه ی "بستان سرا" را به جای [ویلا] به کار برد.

بپرس