اخشیج گستاخ ≠ آزرمی است -
گستاخ هرچه که ریشه اش بوده اینگونه اش که رسیده در پهلوی و دری برابر با گس تاز بود = کسی که کسوار وازن وار میتازد و در ناخوداگاه پارسیان اینگونه مینموده -
( و هنوز بسیاری جاهها انرا قس و قین گویند
... [مشاهده متن کامل]
- یا شاید کسی که بر کس میتازد )
برای همین بگفته دستور کهن در گفتن و نوشتن هرجا که نزد بزرگان بودند و یا درباره بزرگی سخن میگفتند انرا بستاخ و استاخ میگفتند
اگر نبود بچشم خاصکان ناز
ز بستاخی که دارد عام را باز
سوزنی ( از صحاح الفرس ) .
کردم استاخیی که بود مرا
دیو بازیچه ای نمود مرا.
نظامی
( در پهلوی و جایگزین گ میشود و جای و واژگ ب هم میتوان اورد برای این بستاخ و استاخ میگفتند و مینوشتند و در بیهقی بسیار میتوان انرا دید )
