بستا

لغت نامه دهخدا

بستا.[ ب ِ ] ( اِخ ) اوستا. رجوع به اوستا و اوستاک شود.

بستا. [ ب َ ] ( اِ ) بوقچه. ( ناظم الاطباء ). بغچه. || لفافه. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) بوقچه بغچه لفافه .
اوستا .

گویش مازنی

/bestaa/ آرام باش – ساکت باش

پیشنهاد کاربران

بپرس