بساکدان

لغت نامه دهخدا

بساکدان. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) کیسه ای که در آن بساکه ها تشکیل میشوند. ( گیاه شناسی گل گلاب چ 1326 هَ. ش. دانشگاه طهران ص 118 و 151 ). و رجوع به بساکه شود. || بجای آنتر بکار رفته است و آن قسمت بالای پرچمهای گل باشد. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب چ 1326هَ. ش. دانشگاه طهران ص 178 و گیاه شناسی حبیب اﷲ ثابتی چ 1328 هَ. ش. دانشگاه طهران ص 416 و 460 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس