بسارجان

لغت نامه دهخدا

بسارجان. [ ب َ ] ( اِخ ) قریه ای است در یک فرسنگی میانه جنوب و مشرق تل بیضا. ( فارسنامه ناصری ). دهی است ازدهستان بیضا بخش اردکان شهرستان شیراز که در 62 هزارگزی جنوب خاور اردکان و هفت هزارگزی راه فرعی زرقان به بیضا در جلگه قرار دارد. هوایش معتدل با 212 تن سکنه ، آبش از قنات و محصولش غلات ، برنج ، چغندر و شغل مردمش زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس