بسااب گریزی

بساآب گریزی. بساآب گریزی ( به انگلیسی: Ultrahydrophobicity ) یا اَبَرآب گریزی ( superhydrophobicity ) یک ویژگی سطح های آب گریزی است که ترشوندگی آنها بسیار سخت پیش می آید. به هر مایعی که زاویه تماس آن بالای ۱۵۰ درجه و پسماند آن کمتر از ۱۰ درجه باشد، بساآب گریز گفته می شود. بساآب گریزی به اثر نیلوفر آبی اشاره دارد که در آن قطره های آب روی برگ های نیلوفر آبی سر می خورند و ذرات موجود روی سطح برگ را با خود حرکت می دهند بی آنکه روی سطح باقی بمانند.
بررسی سطوح طبیعی آبگریز نظیر برگ گیاه نیلوفر نشان می دهد که این سطوح از مواد چرب بخصوصی پوشانده شده است. علاوه بر این از زبری هایی در ابعاد میکرو و نانو نیز تشکیل شده اند. این دو عامل منجر به شکل گیری ابرآبگریزی ( زاویه تماس سطح بالاتر از ۱۵۰ درجه ) بر روی این مواد می شوند. برای ایجاد سطوح مصنوعی ابرآبگریز ایجاد این دو عامل بر روی سطح ضروری است. در مطالعاتی که تا کنون صورت گرفته، برای ایجاد زبری از روش هایی همچون اچینگ، اکسایش، رسوب دهی الکتریکی، لایه نشانی، ماشین کاری به روش تخلیه الکتریکی با سیم و غیره استفاده شده است. سطوح مسی کاربردهای بسیار گسترده ای در زمینه انتقال و تبدیل انرژی حرارتی دارد. به خصوص اینکه سطوح ابرآبگریز منجر به ایجاد چگالش قطره ای بر روی سطح می شود که بازده آن نسبت به رژیم معمول چگالش ( لایه ای ) ۱۰ برابر بیشتر است؛ از این رو به کارگیری سطوح ابرآبگریز مس در ساخت مبدل های حرارتی ( همراه با چگالش ) ، ضمن کاهش قابل توجه ابعاد مبدل و نیز افزایش عمر مفید آن، صرفه اقتصادی قابل توجهی خواهد داشت. سطوح ابرآبگریز افزون بر صنایع تولید انرژی در ایجاد سطوح خود تمیزشونده، سطوح ضد یخ و سطوح ضد مه و موارد مشابه نیز کاربرد دارند. خاصیت فوق آبگریزی فلزات می تواند از خوردگی، آلودگی یا رسوب گیری آنها جلوگیری کرده و بر عمر تجهیزات ساخته شده بیفزاید. [ ۱]
قانون یانگ، ارتباط میان نیروهای سطح در ترشوندگی را برای سطح ایده آل چنین تعریف می کند:
که در آن ɣ انرژی آزاد سطح میان سطح های مختلف مایع و جامد و گاز و θ زاویه تماس است.
قانون ونتسل ارتباط میان نیروها را برای سطح های حقیقی چنین تعریف می کند:
cos θ ∗ = r cos θ
که در آن r نسبت ناهمواری ( انحراف از سطح ایده آل ) ، θ زاویه تماس ایده آل و *θ زاویه تماس مشاهده شده هستند.