بس چاره

لغت نامه دهخدا

بس چاره. [ ب َ رَ ] ( صفت مرکب ) بسیار چاره جو. چابک و جلد دریافتن چاره :
جوانان [ مه آباد ] بیشتر زن باره باشند
در آن زن بارگی بس چاره باشند
همیشه زن فریبی پیشه دارند
ز رعنایی همین اندیشه دارند.
( ویس و رامین ).

فرهنگ فارسی

بسیار چاره جو چابک و جلد دریافتن چاره .

پیشنهاد کاربران

بپرس