بَزّی، احمد بن محمد (۱۷۰ـ۲۴۳/۲۵۰ق)
(معروف به ابوالحسن) قاری قرآن. اصل او ایرانی و از مردم همدان بود. یکی از دو راوی عبدالله بن کثیر (از قراء سبعه) بود. ابن جزری وی را استادی بزرگ و دقیق النظر می دانست؛ اما ابوحاتم حدیث بزّی را ضعیف می دانست. وی گفت من از او حدیثی نقل نمی کنم. البزّی قرائت را نزد استادانی چون عکرمة بن سلیمان عبدالله بن زیاد و احمد بن محمد بن علقمه معروف به «قوّاس» فراگرفت و از مؤذنان مسجدالحرام بود.
(معروف به ابوالحسن) قاری قرآن. اصل او ایرانی و از مردم همدان بود. یکی از دو راوی عبدالله بن کثیر (از قراء سبعه) بود. ابن جزری وی را استادی بزرگ و دقیق النظر می دانست؛ اما ابوحاتم حدیث بزّی را ضعیف می دانست. وی گفت من از او حدیثی نقل نمی کنم. البزّی قرائت را نزد استادانی چون عکرمة بن سلیمان عبدالله بن زیاد و احمد بن محمد بن علقمه معروف به «قوّاس» فراگرفت و از مؤذنان مسجدالحرام بود.
wikijoo: بزی،_احمد_بن_محمد_(۱۷۰ـ۲۴۳/۲۵۰ق)