بزوفری

لغت نامه دهخدا

بزوفری. [ ب َ زَ ف َ ] ( اِخ ) ابوالعلاء محمدبن علی. از بزرگان امامیه در بغداد که در زمان مقتدر خلیفه عباسی از طرف ابن الفرات وزیر المقتدر عامل واسط شد. و رجوع به خاندان نوبختی تألیف عباس اقبال صص 99-100 شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بَزَوفَری، شهرت چند تن از محدّثان و علمای امامیه ، منسوب به قریه بَزَوفَر واقع در غرب دجله، نزدیک واسط می باشد.
بَزَوفَری، شهرت چند تن از محدّثان و علمای امامیه، منسوب به قریه بَزَوفَر واقع در غرب دجله، نزدیک واسط.

مشهورترین محدّثان و علمای امامیه بَزَوفَری
مشهورترین آنان ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان از مشایخ مفید ، ابن غضایری ، احمد بن عَبدون ، ابوالعباس سیرافی و تَلّعُکبری است.

حسین بن علی بن سفیان از دیدگاه نجاشی
نجاشی ، حسین بن علی را با عنوان « ثقه » و « جلیل » و « شیخ فاضل » وصف کرده و کتابهای او را نام برده است: الرد علی الواقفه، الحجّ، ثواب الاعمال، احکام العبید، سیرة النبی و الائمة فی المشرکین؛ و می افزاید که این کتاب ها را نزد شیخ مفید و ابن عبدون خوانده و روایت کرده است.

حسین بن علی بن سفیان از دیدگاه افندی اصفهانی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس