بزوار
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
بزوار یا پادزهر توده ای سنگ مانند است که درون دستگاه گوارش ( معمولاً معده ) جانوران یافت می شود. در واقع سبب تشکیل آن به عمد و توسط انسان می باشد.
در طب سنتی خواص درمانی و جادویی برای این سنگ ها قائل بودند که مشهورترین آنها می توان به اعتقاد به خاصیت پادزهر بودن این ماده است به گونه ای که نام لاتین آن ( به انگلیسی: Bezoar ) از کلمه فارسی پادزهر مشتق شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر طب سنتی خواص درمانی و جادویی برای این سنگ ها قائل بودند که مشهورترین آنها می توان به اعتقاد به خاصیت پادزهر بودن این ماده است به گونه ای که نام لاتین آن ( به انگلیسی: Bezoar ) از کلمه فارسی پادزهر مشتق شده است.
wiki: بزوار
پیشنهاد کاربران
( پزشکی ) ؛ توده ای از مواد جامد غیرقابل هضم ( فیبرهای غذایی، قرص هایی که همزمان بلع شده اند و . . . ) در دستگاه گوارش که گاهی میتواند منجر به انسداد گوارشی شود. شایع ترین محل ایجاد بزوآر، معده است