بزند

لغت نامه دهخدا

بزند. [ ب َ زِ ] ( اِ ) گیاهی خوشبوی بهاری.( شرفنامه منیری ). || بستان. ( مفاتیح ).

گیاهی خوشبوی بهاری یا بستان .

پارک و بوستان.