بزمساز

لغت نامه دهخدا

بزمساز. [ ب َ ] ( نف مرکب ) تهیه کننده مهمانی. ( ناظم الاطباء ). سازنده بزم عیش و عشرت. ضیافت دهنده. || بزم آرا. مجلس آرا :
سوی تخت پیروزه بازآمدند
گشاده دل و بزم ساز آمدند.
فردوسی.
شبستان همه پیش باز آمدند
بدیدار او بزم ساز آمدند.
فردوسی.
|| ( ن مف مرکب ) تهیه کرده شده برای مهمانی. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس