بزمجوی. [ ب َ ] ( نف مرکب ) جوینده بزم. جویای بزم و عیش و طرب. اهل مجلس طرب و شراب : برفتند از آن پس بنخجیرگاه همه بزمجوی و همه رزمخواه.فردوسی.
