بزم افروز

لغت نامه دهخدا

بزم افروز. [ ب َ اَ ] ( نف مرکب ) افروزنده بزم. روشنی ده بزم. مجلس افروز :
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز.
نظامی.
او همه شب به باده بزم افروز
عاملانش بکار خود همه روز.
نظامی.
در چنین روزهای بزم افروز
عیش سازد بگنبدی هر روز.
نظامی.
بتانی دید بزم افروزو دلبند
بروشن روی خسرو آرزومند.
نظامی.

فرهنگ فارسی

افروزنده بزم روشنی ده بزم .

پیشنهاد کاربران

بپرس