بزرگر

لغت نامه دهخدا

بزرگر. [ ب َ گ َ ] ( ص مرکب ) برزگر.زارع. کشتکار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به برزگر شود.

( صفت ) زارع برزیگر کشتکار .

ورزه