بزرگ گشتن. [ ب ُ زُ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) عظیم و کلان گردیدن. || نامور و بلندآوازه گشتن : و نام وی به مردی اندر خراسان بزرگ گشت. ( تاریخ سیستان ).