بزرگ و کوچک

بزرگ و کوچک (موسیقی). بزرگ و کوچک یا ماژور و مینور ( به فرانسوی: Majeur et Mineur، به انگلیسی: Major and Minor، به آلمانی: Tongeschlecht ) در موسیقی غربی، صفتی است که یک آهنگ، موومان، پاساژ، گام، آکورد، کلید یا فاصله را توصیف می کند. بزرگ و کوچک، به تناوب، در عنوان قطعات موسیقی کلاسیک تکرار می شوند و اغلب به کلیدی که قطعه در آن ساخته شده، اشاره دارند.
دو کلمهٔ «ماژور» و «مینور»، با در نظر گرفتن فاصله، تنها به معنای «بزرگ» و «کوچک»اند؛ بنابراین، یک سوم بزرگ، فاصلهٔ وسیع تری را دربرمی گیرد و یک سوم کوچک، فاصلهٔ نسبتاً کوچک تری را. فاصله های دوم، سوم، ششم و هفتم ( و فواصل مرکب از آن ها ) ، هم می توانند بزرگ باشند و هم کوچک.
دیگر کاربردهای ماژور و مینور، به صورت عمومی، به ساختارهای موسیقایی شامل سوم بزرگ و سوم کوچک ارتباط دارد. گام ماژور از درجهٔ سوم، سوم بزرگ بالای نت پایه است ( یعنی دو پرده یا چهار نیم پرده ) ، درحالی که گام مینور، سوم کوچک با سه درجه است ( سه نیم پرده دارد ) ، یک آکورد ماژور یا سه گانه، مانند هم، یک سوم بزرگ بالای ریشه دارند، درحالی که یک آکورد مینور یا سه گانه، شامل یک سوم کوچک بالای ریشه می شود. در موسیقی غربی، در مقام مقایسه، یک آکورد مینور صدایی تیره تر از یک آکورد ماژور دارد. [ ۱]