بزرگ محل

لغت نامه دهخدا

بزرگ محل. [ ب ُ زُ م َ ح َل ل / ح َ ] ( ص مرکب ) بزرگ مرتبه. بزرگ مقام. بلندپایه :
زهره و مشتری چنان نگرند
پایه قَدرت ای بزرگ محل.

سعدی.

بزرگ مرتبه بلند پایه .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید