بزرگ فرمای

لغت نامه دهخدا

بزرگ فرمای. [ ب ُ زُ ف َ ] ( اِ مرکب ) وزیر اعظم. وزیر : و گودرز را نواختها کرد واو را وزارت داد و در آن عهد [ عهد کیخسرو ] وزیر را بزرگ فرمای گفتندی. ( فارسنامه ابن البلخی ص 46 ). و رجوع به مجله یادگار سال 3 شماره 6 و 7 ص 102 شود.

فرهنگ فارسی

وزیر اعظم وزیر .

پیشنهاد کاربران

بپرس