بزرگ دانه. [ ب ُ زُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) حبه بزرگ. دانه بزرگ : گندمی که لایق آش پختن باشد بزرگ دانه و فربه باشد. ( فلاحت نامه ).ضروع ؛ انگور سپید بزرگ دانه. ( یادداشت بخط دهخدا ).
