بزرا

لغت نامه دهخدا

بزرا. [ ب َ ] ( هزوارش ، اِ ) بلغت زند و پازند، تخم زراعت را گویند مطلقاً، یعنی هر چیز که بجهت خوردن حیوانات کاشته میشود. ( آنندراج ) ( برهان ) ( انجمن آرای ناصری ) ( هفت قلزم ) ( ناظم الاطباء ). همریشه بذر عربی. ( حاشیه برهان چ معین ). رجوع به بزر و بذر شود.

فرهنگ فارسی

بلغت زند و پازند تخم زراعت را گویند مطلقا یعنی هر چیز که بجهت خوردن حیوانات کاشته میشود .

پیشنهاد کاربران

بپرس