بزجگر

لغت نامه دهخدا

بزجگر. [ ب ُ ج ِ گ َ ] ( ص مرکب ) ترسان. ضد بهادر. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). بُزدل. مرغ دل. جبان.

پیشنهاد کاربران

بپرس