بزال
لغت نامه دهخدا
بزال. [ ب ُ ] ( ع اِ ) سوراخی که در آوند شراب کنند تا برآید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آنجا که سوراخ کنند از چلیک و پیت شراب تا شراب از آن بیرون کند. ( یادداشت بخط دهخدا ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید