بزاریدن. [ ب ِ دَ ] ( مص ) ( از: ب + زاریدن ) گریستن بآواز. زاریدن. ( از یادداشتهای دهخدا ) :
دعوت زاریست روزی پنج بار
بنده را که در نماز او بزار.
مولوی.
بزارید وقتی زنی پیش شوی که دیگر مخر نان ز بقال کوی.
سعدی.
و رجوع به زاریدن شود.بزاریدن
لغت نامه دهخدا
بزاریدن. [ ب ِ دَ ] ( مص ) ( از: ب + زاریدن ) گریستن بآواز. زاریدن. ( از یادداشتهای دهخدا ) :
دعوت زاریست روزی پنج بار
بنده را که در نماز او بزار.
که دیگر مخر نان ز بقال کوی.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید