بز ریش

لغت نامه دهخدا

بزریش. [ ب ُ ] ( ص مرکب ) آنکه ریش با نوک باریک دارد چون ریش بز. ( یادداشت بخط دهخدا ). || ( اِ مرکب ) نام گیاهی است در کتول.

گویش مازنی

/beze rish/ دم اسبیان – گیاهی علفی که در حاشیه ی جویبارها و زمین نمناک روید

پیشنهاد کاربران

بپرس