بُزِ بَلاگَردان (scapegoat)
در عهد عتیق (لاویان ۱۶)، بزی که برای آمرزش گناهان مردم در صحرا رها می شد. بز را برای عَزازیل می فرستادند که به صورت های مختلف به دیو بیابان و دیو نابسامانی تعبیر شده است. امروزه، بلاگردان به شخصی معمولاً دون پایه گویند که در یک رسوایی به دام افتد و اخراج یا مجازات شود تا مقصران بلندپایه تر از او در امان مانند.
در عهد عتیق (لاویان ۱۶)، بزی که برای آمرزش گناهان مردم در صحرا رها می شد. بز را برای عَزازیل می فرستادند که به صورت های مختلف به دیو بیابان و دیو نابسامانی تعبیر شده است. امروزه، بلاگردان به شخصی معمولاً دون پایه گویند که در یک رسوایی به دام افتد و اخراج یا مجازات شود تا مقصران بلندپایه تر از او در امان مانند.
wikijoo: بز_بلاگردان