بریژیت باردو ( فرانسوی: Brigitte Bardot زادهٔ ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۴ در پاریس ) بازیگر، مُدل و خوانندهٔ پیشین فرانسوی است. او در حال حاضر در زمینهٔ دفاع از حقوق حیوانات فعالیت می کند.
بریژیت باردو در خانواده ای مرفه در پاریس زاده شد. پدرش علاوه بر ادامه تحصیل در رشته مهندسی نزد پدربزرگ بریژیت مشغول به کار بود و مادرش زمانی که ۱۶ سال بیشتر نداشت در سال ۱۹۳۳ با پدر بریژیت ازدواج کرده بود.
... [مشاهده متن کامل]
باردو فعالیت هنری اش را از سن نوجوانی و با رقص باله آغاز کرد. در کودکی به همراه خواهر کوچکترش مری ژان به کلاس رقص رفت و پس از چندی دوره تکمیلی آن را به پایان رسانید و در سال ۱۹۴۷ در دوره ۳ ساله کنسرواتوار ملی پاریس که تحت نظارت یوری نیازف روسی، پذیرفته شد. در سال ۱۹۴۹ مادرش او را به یکی از دوستانش به نام الن لازارف معرفی کرد. در ۸ مارس سال ۱۹۵۰ عکس بریژیت بر روی مجله Elle که مطالبش بیشتر در مورد زنان، زیبایی، بهداشت و سرگرمی است چاپ شد. کارگردانی به نام ژان بوایه عکس او را بر روی مجله دیده، از وی برای بازی در فیلم سوراخ نرمان دعوت به عمل آورد. بدین ترتیب و علی رغم میل والدینش، بریژیت باردو از سال ۱۹۵۲ به بازیگری روی آورد و پس از هنرنمایی در ۱۶ فیلم، با ایفای نقش «ژولیت هاردی» در فیلم و خداوند زن را آفرید ( ۱۹۵۶ ) به کارگردانی روژه وادیم به شهرت بین المللی رسید.
صحنه رقص موجود در این فیلم به تنهایی کافی بود تا بریژیت باردو یا ب. ب. را به سمبل زن آزاد و سکسی دو دهه پنجاه و شصت میلادی تبدیل کند. در همین هنگام سیمون دوبوار فیلسوف و نویسنده فمینیست فرانسوی در مورد وی نوشت:
«طرز راه رفتن او شهوانی است و یک مرد مقدس حاضر است روح خود را به شیطان بفروشد تا او را در حال رقصیدن ببیند. »
بریژیت باردو چهار بار ازدواج کرده و بر اساس کتاب خودش، با مردان متعددی رابطهٔ عاشقانه داشته است.
• بین سال های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۷ با روژه وادیم
• بین سال های ۱۹۵۹ و ۱۹۶۲ باژاک شریه
• بین سال های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۹ با گونتر ساش
• از سال ۱۹۹۲ با برنار دورمال
باردو سر فیلم با ژان لویی ترنتینیان ( که در آن زمان با استفان اودران ازدواج کرده بود ) قبل از جداییش از وادیم رابطه داشت؛ که دو سال با هم زندگی کردند. رابطه آن دو به خاطر غیبت های ترنتینیان به علت خدمت سربازی و ماجرای باردو با ژیلبر بکو موسیقیدان، بغرنج تر شد و سرانجام به جدایی انجامید. در ابتدای سال ۱۹۵۸، باردو از یک فروپاشی عصبی، که از او تنها یک پسر به نام نیکولا - ژاک شریه ( متولد ۱۱ ژانویه ۱۹۶۰ ) دارد. پس از جداییشان در ۱۹۶۲ نیکولا در خانواده شریه بزرگ شد و تا بزرگسالیش هیچ رابطه نزدیکی با باردو نداشت.
بریژیت باردو در خانواده ای مرفه در پاریس زاده شد. پدرش علاوه بر ادامه تحصیل در رشته مهندسی نزد پدربزرگ بریژیت مشغول به کار بود و مادرش زمانی که ۱۶ سال بیشتر نداشت در سال ۱۹۳۳ با پدر بریژیت ازدواج کرده بود.
... [مشاهده متن کامل]
باردو فعالیت هنری اش را از سن نوجوانی و با رقص باله آغاز کرد. در کودکی به همراه خواهر کوچکترش مری ژان به کلاس رقص رفت و پس از چندی دوره تکمیلی آن را به پایان رسانید و در سال ۱۹۴۷ در دوره ۳ ساله کنسرواتوار ملی پاریس که تحت نظارت یوری نیازف روسی، پذیرفته شد. در سال ۱۹۴۹ مادرش او را به یکی از دوستانش به نام الن لازارف معرفی کرد. در ۸ مارس سال ۱۹۵۰ عکس بریژیت بر روی مجله Elle که مطالبش بیشتر در مورد زنان، زیبایی، بهداشت و سرگرمی است چاپ شد. کارگردانی به نام ژان بوایه عکس او را بر روی مجله دیده، از وی برای بازی در فیلم سوراخ نرمان دعوت به عمل آورد. بدین ترتیب و علی رغم میل والدینش، بریژیت باردو از سال ۱۹۵۲ به بازیگری روی آورد و پس از هنرنمایی در ۱۶ فیلم، با ایفای نقش «ژولیت هاردی» در فیلم و خداوند زن را آفرید ( ۱۹۵۶ ) به کارگردانی روژه وادیم به شهرت بین المللی رسید.
صحنه رقص موجود در این فیلم به تنهایی کافی بود تا بریژیت باردو یا ب. ب. را به سمبل زن آزاد و سکسی دو دهه پنجاه و شصت میلادی تبدیل کند. در همین هنگام سیمون دوبوار فیلسوف و نویسنده فمینیست فرانسوی در مورد وی نوشت:
«طرز راه رفتن او شهوانی است و یک مرد مقدس حاضر است روح خود را به شیطان بفروشد تا او را در حال رقصیدن ببیند. »
بریژیت باردو چهار بار ازدواج کرده و بر اساس کتاب خودش، با مردان متعددی رابطهٔ عاشقانه داشته است.
• بین سال های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۷ با روژه وادیم
• بین سال های ۱۹۵۹ و ۱۹۶۲ باژاک شریه
• بین سال های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۹ با گونتر ساش
• از سال ۱۹۹۲ با برنار دورمال
باردو سر فیلم با ژان لویی ترنتینیان ( که در آن زمان با استفان اودران ازدواج کرده بود ) قبل از جداییش از وادیم رابطه داشت؛ که دو سال با هم زندگی کردند. رابطه آن دو به خاطر غیبت های ترنتینیان به علت خدمت سربازی و ماجرای باردو با ژیلبر بکو موسیقیدان، بغرنج تر شد و سرانجام به جدایی انجامید. در ابتدای سال ۱۹۵۸، باردو از یک فروپاشی عصبی، که از او تنها یک پسر به نام نیکولا - ژاک شریه ( متولد ۱۱ ژانویه ۱۹۶۰ ) دارد. پس از جداییشان در ۱۹۶۲ نیکولا در خانواده شریه بزرگ شد و تا بزرگسالیش هیچ رابطه نزدیکی با باردو نداشت.
