بریمی

لغت نامه دهخدا

بریمی.[ ب ُ رَ ] ( اِخ ) واحه ای در قسمت شرقی جزیرةالعرب ، که مرکز آن بهمین نام در فاصله 150کیلومتری شمال ابوظبی واقع است. وسعت این واحه در حدود 6 در 9 کیلومترو جمعیت آن در حدود 10هزار تن است. محصول عمده اش خرما، یونجه ، سبزی ، انبه ، لیموی ترش و شیرین است که ازدبی که بندر عمده واحه است صادر میشود. بسال 1955 م. انگلیسها این واحه را تصرف کردند و آنرا بین ابوظبی و مسقط تقسیم کردند. ( از دایرة المعارف فارسی ).

گویش مازنی

/berimi/ کسی که اغلب در بیرون از خانه به سر می برد

دانشنامه آزاد فارسی

بُرَیمی
واحه و شهری در شرق جزیرةالعرب، واقع در سلطان نشین عمان. این واحه از دیرباز مورد منازعۀ عمان، ابوظبی و عربستان بود. بریمی در میان خلیج عمان و خلیج فارس واقع شده. در قدیم کاروان های بزرگ از جنوب شبه جزیره از بریمی به مناطق الختم و الرملةالحمراء و ظاهرةالعلیا در شمال رفت و آمد داشتند و شهر بریمی محلی نظامی برای دفاع از منطقه و حملات غارتگران بود. ساکنان قراء بریمی به زراعت و تجارت ادویه، پوشاک و ماهی گیری اشتغال دارند. آب آن از کاریزهای کوه حَجَر در شرق و جَبَل حَفیت در غرب تأمین می شود. هوای آن گرم و محصولاتش خرما، انبه، مرکبات، و انواع سبزی است. اختلاف انگلستان و عربستان سعودی بر سر مالکیت این ناحیه به حکمیت ارجاع شد (۱۹۵۴)، اما نتیجه ای به دست نیامد. در ۱۹۵۵ بریتانیا واحه را تصرف و بین ابوظبی و مسقط تقسیم کرد. لیکن اختلافات ادامه یافت و سرانجام در ۱۹۷۱ این مشکل حل و بریمی به سلطنت عمان واگذار شد. از آثار موجود در بریمی، قلعۀ حکومتی قصرالخندق است.

پیشنهاد کاربران

بپرس