بریل الفبای

دانشنامه آزاد فارسی

برِیْل، الفبای (Braille)
برِیْل، الفبای
برِیْل، الفبای
برِیْل، الفبای
برِیْل، الفبای
برِیْل، الفبای
(یا: بِرایْ) حروف الفبا و اعداد برجسته، مخصوص نابینایان. لوئی برای ( ۱۸۰۹ـ۱۸۵۲ تلفظ انگلیسی آن:لوئیس بریل)، معلم و موسیقی دان فرانسوی، که خود از ۳ سالگی نابینا شد، این الفبا را ابداع کرد (۱۸۲۹). حروف بریل، در اصل، اصلاح شدۀ حروفی است که قبلاً شارل باربیه برای نابینایان تهیه کرده بود. حروف بریل از نقطه های برجسته ای تشکیل شده است که نابینایان می توانند آن ها را لمس کنند و ترکیب آن ها را به صورت کلمات بخوانند. امروزه، نابینایان سراسر جهان از الفبای بریل برای خواندن و آموزش دیدن استفاده می کنند. حروف بریل از چپ به راست نوشته و خوانده می شود. نابینایی که می خواهد مطلبی را بخواند نوک انگشتان خود را روی نقطه ها می گذارد تا حرف را لمس کند و بشناسد؛ پس از شناخت حروف، از ترکیب آن ها کلمه را تشخیص می دهد. نوشتن حروف بریل به دو صورت است: ۱) ماشینی، برای چاپ کتاب ها و نشریات مخصوص نابینایان؛ و ۲) دستی، که خود نابینایان با کمک شابلون حروف می نویسند. خط بریل همۀ نشانه های لازم برای خواندن و نوشتن را دارد، از جمله الفبا، اعداد، نشانه های نقطه گذاری، علایم ریاضی، نشانه های عناصر شیمیایی. به علاوه، بر اساس استانداردهای پیشنهادی یونسکو، همواره برای بهبود این نشانه ها و بالا بردن سرعت خواندن و نوشتن نابینایان تلاش می شود. بریل فارسی نیز، همانند بریل لاتین از چپ به راست نوشته می شود. در خط بریل فارسی، علاوه بر حروف اصلی الفبا، علایمی نیز برای مد، همزه، تشدید، الف مقصوره، اِعراب ، تنوین، و سکون تعیین شده است. حروف و نشانه های خط بریل فارسی، که از ۱۳۳۹ش در ایران پذیرفته شد، در سمینار مربیان نابینایان ایران در شهریورماه ۱۳۴۸ش (تهران) اصلاح شده است. امروز، کتاب های بسیاری به خط بریل فارسی نوشته شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس