بریعه

لغت نامه دهخدا

( بریعة ) بریعة. [ ب َ ع َ ] ( ع ص ) زن درگذشته به جمال و عقل. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). زن کامل در فضل و جمال و عقل. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس