برید

[ویکی فقه] بزرگترین و یکی از مهم ترین واحدهای اندازه گیری طول در احکام شرعی می باشد.و به عنوان واحد مسافت- معادل چهار فرسخ شرعی یا دوازده میل، حدود ۲۲ کیلومتر- برای تعیین حدّ برخی موضوعات احکام شرعی، همچون سفر و حرم، به کار رفته است.
این واژه برگرفته از وردوس لاتینی یا بردس یونانی، به معنای اسب چاپار، و اصل آن آشوری یا احتمالاً معرّب بوریدو (پریدو) ی اکدی است. به نوشته بسیاری از کتاب های جغرافیایی و واژه نامه ها، اصل برید فارسی و بُریده دُنْب یا بریده دُم بوده که بعدها قسمت انتهایی آن حذف و در زبان عربی با تخفیف بیان شده است.
پیشینه
در گذشته، واژه برید، علاوه بر مَرکَب، برسوار (پیک) و ایستگاه ها (رباط ها) ی محل توقف پیک نیز اطلاق می شد، اما بعدها برای اندازه گیری مسافت به کار رفت. اندازه برید در نواحی مختلف، متفاوت بوده است؛ چنانکه طول آن را در شهرهای ایران دو فرسخ (شش میل) و در بلاد غربی اسلامی چهار فرسخ (دوازده میل) ذکر کرده اند.
مسافت شرعی برحسب برید
سفر شرعی که احکام قصر و افطار، بر آن مترتّب است، با طیّ مسافتی به مقدار دو برید، تحقّق می یابد. و حدّ حرم را برید در برید گفته اند.
واحد اندازه گیری
...

برِید ( به انگلیسی: Braid ) یک بازی ویدئویی در سبک سکوبازی و معمایی است که توسط شرکت مستقل «نامبر نان» تولید شده است. این بازی در ۶ اوت ۲۰۰۸ از طریق سرویس ایکس باکس لایو برای کنسول ایکس باکس ۳۶۰ در دسترس قرار گرفت. نسخه مایکروسافت ویندوز این بازی در ۱۰ آوریل ۲۰۰۹، ارائه شد. همچنین شرکت «هات هد گیمز» نیز این بازی را در ۲۰ مه ۲۰۰۹ برای اواس ده، و ۱۲ نوامبر ۲۰۰۹ از طریق شبکه پلی استیشن عرضه کرد.
داستان این بازی دربارهٔ شاهزاده ای به نام تیم است، که در تلاش برای آزاد کردن پرنسس از چنگال یک هیولاست. داستان در پیغام هایی نوشتاری در ابتدای هر مرحله روایت می شود و محیط بازی از ۶ جهان تشکیل شده است که تام برای یافتن پرنسس در هر یک از این جهان ها جستجو را آغاز می کند. با پیشرفت در بازی، نوشتارها دربارهٔ انگیزه ها و علل گم شدن پرنسس و جستجوی تیم توضیحاتی ارائه می کند. این بازی ویژگی های سنتی سبک سکوبازی را با قدرت های متنوعی که مهمترین آن کار با زمان است، ترکیب می کند. بازیکن با حل معماهایی که منجر به دریافت تکه هایی از جورچین می گردد، و حل جورچین در بازی پیشرفت می کند.
سیر پیشرفت در این بازی بر اساس حل معماهایی فیزیکی است؛ امکاناتی سنتی در این سبک همچون پریدن، راه رفتن، بالا رفتن از نردبان ها، جمع آوری کلیدها، بازکردن درها و راه انداختن اهرم ها برای تیم تعبیه شده است. اما آنچه که این بازی را از سایر بازی های هم سبک خود جدا می کند، قدرت نامحدود تیم در بازی با زمان است: تیم می تواند زمان را به عقب بازگرداند تا از اشتباهات و مرگ خود جلوگیری کند، یا زمان را در مکان هایی تند یا کند نماید، یا از تصویر خود در آینده کمک بگیرد تا بتواند معماهای بازی را حل کند. این بازی به ۶ جهان تقسیم شده که به ترتیب باید تجربه شوند.
هر دنیایی مکانیک زمانی خاص خود را دارد:
• زمان و بخشش: در این دنیا تیم می تواند زمان را به عقب بازگرداند.
• زمان و راز: در این دنیا تیم با اشیائی مواجه می شود که حضور و عدم حضورشان در موقعیت های مختلف مستقل از زمان است. بر همکنش این اشیاء با سایر اشیاء و مکانیک های بازی باعث بروز شرایط و وضعیت های جالبی می شود که معماهایی را حل می کند.
• زمان و مکان: در این دنیا زمان اشیاء وابسته به مکان تیم در محور افقی است. حرکت تیم به سمت چپ تصویر، اشیاء و رخدادها را به گذشته شان بازمی گرداند و حرکت تیم به سمت راست تصویر، باعث گذر زمان برای اشیاء و رخدادها می شود.
• زمان و تصمیم: با بازگرداندن زمان، تصویری ( از جنس آینده ) از تیم تمام کنش های وی - قبل از زمانی که تیم زمان را به عقب برده بود - را تکرار می کند و پس از آن ناپدید می شود. این سایه قابلیت تعامل با برخی اشیاء و مکانیک ها را دارد.
• تردید: تیم حلقه ای به دست دارد که با آن می تواند در مکان رها کردن حلقه، زمان را کند و در نتیجه وقوع تمام کنش ها و رخدادهای آن مکان را کند کند. نزدیک تر بودن وقایع به حلقه، سرعت وقوع آن ها را کندتر می سازد.
• این جهان «یک. » نامیده می شود و در آن زمان به عقب حرکت می کند. بازگرداندن زمان به عقب در این دنیا توسط تیم باعث جریان عادی زمان و وقایع می گردد.

بَرید
نام دیوان یا اداره ای که امر مهم پیام رسانی احکام و دستورات پادشاهان و امیران را برعهده داشته است و به متصدی آن در دوران اسلامی «صاحب برید» می گفتند. اداره برید از دیر زمان میان ایرانیان و رومیان معمول بوده است . مشهور است که چون ایرانیان برای چابکی در هنگام سواری، دم اسب چاپاری را می بریدند، لذا آن را «بریده دم » می خواندند. عرب ها که به ایران آمدند واژه «برید» را به جای بریده دم برای قاصد راهوار (پشت ) استعمال کردند. نخستین کس که به گونه ای منظم چنین دیوانی را پدید آورد داریوش اول هخامنشی بود و در میان مسلمانان اولین بار معاویه آن را رایج کرد. برید، از همان آغاز، حکم دستگاه اطلاعاتی را یافت و در ایران «چشم و گوش شاه » خوانده می شد. از وظایف مهم صاحب برید در دورۀ اسلامی آن بود که اخبار محرمانه خلیفه را به صاحب منصبان و مأموران ویژه می رساند و از وضع آنها خبری می آورد و دربارۀ وضعیت کشوری و لشکری و مالی و غیر آن گزارش های مرتب به خلیفه می داد. همچنین امن بودن راه ها، عملیات ضدجاسوسی ، دفع شرّ راهزنان ، مراقبت ، ترمیم و توسعۀ راه های دریایی و صحرایی از وظایف او بود. مأموران برید از راه های مخصوصی آمدورفت می کردند و این راه ها از مرکز خلافت تا تمام مناطق مرزی امتداد داشت . در عهد بنی عباس ، ۹۳۰ جادۀ مخصوص برید احداث شده بود. در میان راه به فاصله های معین «چارپارخانه » دایر کرده بودند که در آن جا اسب یا شتر برید عوض می شد. عرب ها بیشتر با شتر می رفتند و ایرانیان بر اسب و استر سوار می شدند. امویان سالی ۴میلیون درهم صرف مأموران و چهارپایان برید می کردند و عباسیان حدود ۱۶هزار دینار برای تنظیم امور برید خرج داشتند. صاحب برید بدون واسطه با خلیفه ارتباط داشت و همین که به حضور او می آمد، همه حاضران متفرق می شدند تا او گزارش خود را به خلیفه تقدیم کند. در بسیاری موارد خلفا، پادشاهان و امرا علامت ها و رموزی را میان خود و مأموران برید قرار داده بودند که هیچ کس جز خودشان قادر به کشف آن نبود.