بریجز هارفورد جونز

[ویکی نور] سِر هارفورد جونز Sir Harford Jones
این نویسنده و دیپلمات انگلیسی که نخستین وزیر مختار بریتانیا در ایران بود، در دوازدهم ژانویه 1764 میلادی در انگلستان زاده شد. او در جوانی به کمپانی هند شرقی پیوست و در جایگاه نماینده این شرکت، در سال های 1783 - 1794 در بصره به خدمت گزاری سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او که با چیرگی فراوانی بر زبان های شرقی و به پشتیبانی رابرت داندس در قالب وزیر مختار و نماینده ویژه بریتانیا به ایران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در این کشور ماند.
او در 1807 به دریافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبی که از مأموریت والای او در ایران حکایت می کرد. دست آورد بزرگ او در این سفر، بستن پیمان دوستی میان بریتانیا و ایران بود که راه هندوستان را بر فرانسویان هم چنان بسته نگاه می داشت. او هم چنین به کار مستشاران انگلیسی در ایران آسیب رساند و راه آشتی ایران و روسیه را بست. او در پی پیمان فینکنشتاین در میِ 1807 در لهستان، میان نمایندگان فتحعلی شاه قاجار و فرانسه که واکنش تند بریتانیایی ها را به دنبال آورد، به ایران گسیل شد؛ یعنی هنگامی که جان ملکم، نخستین نماینده انگلیسی در ایران، از سفر خود به این کشور چیزی به دست نیاورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگلیس بدان جا روانه شد.
وی در 1833 کتابی به نام دودمان قاجار به چاپ رساند که ترجمه ای از دست نویسی فارسی در ایران به شمار می رفت و سالی پس از آن نیز گزارشی از داد و ستدهای انگلستان با دربار ایران منتشر کرد و در 1838، جزوه ای درباره علایق انگلستان به ایران سامان داد. روزنامه خاطرات سفر او را به ایران که در 1386ش به همت و قلم مانی صالحی علامه ترجمه شد، از دیگر آثار وی می توان برشمرد. هارفورد جونز در هفدهم مارس 1847 درگذشت. مؤسسه ساتبیز انگلستان، به تازگی اسناد این نماینده تأثیرگذار را در معرض فروش نهاده است.
خاطرات سرهار فورد جونز: روزنامه سفر خاطرات هیئت اعزامی انگلستان به ایران / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده