بِریانَک یکی از قدیمی ترین محله های تهران است.
بریانک در قدیم بخشی از دهستان غار در بخش ری
شهرستان تهران به حساب می آمد و ۱۰۰ نفر جمعیت داشته است؛ ولی امروزه در شهر تهران قرار دارد.
دلیل نامگذاری بریانک قلعه ای در این منطقه به نام قلعه بیرونک بود. قلعه بیرونک قلعه ای بود که در زمان قاجار و یا صفویه، ساکنین منطقه در آن زندگی می کردند. قلعه بیرونک احتمالاً در جایی قرار داشت که امروزه میدان بریانک شده است. این قلعه، سالیان سال از ساکنین منطقه در مقابل تهاجمات خارجی محافظت می کرد. دلیل نامگذاری قلعه بیرونک نیز این بود که این قلعه در حوزه روستای جی قرار داشت. قلعه جی، قلعه اصلی منطقه جی بود و قلعه بیرونک، قلعه ای بود که خارج از قلعه اصلی قرار داشته و احتمالاً مراودات بسیاری را با اماکنی قلعه اصلی داشت. به جز قلعه بیرونک باقی منطقه را باغات و اراضی کشاورزی تشکیل می داد که تحت مالکیت ساکنین قلعه بیرونک بود. مجموعه این شرایط در شکل گیری و تداوم زندگی در بریانک تأثیر بسزایی داشت.
از جمله باغهای آن می توان باغهای کمپانی ( متعلق به خاندان کمپانی ) را نام برد که هم اکنون ساختمان تبدیل شده است. خیابان بریانک به دو قسمت شرقی و غربی بوده که پس از ایجاد
بزرگراه نواب ارتباط بین هم قطع شده سنگ فرش این خیابان در زمان قدیم ( حدوداً ۳۰ سال گذشته ) توسط آلمان ها انجام گردیده که یکی از مقاومترین خیابان های تهران از نظر تحمل وزن بسیار بالا در مورد تردد
وسایل نقلیه می باشد بطوریکه در هنگام حفر کانال جهت انجام لوله کشی گاز در دهه گذشته
بیل مکانیکی دچار ایراد می گردید، از جمله محلهای تفریحی و دیدنی موزه حیات وحش - هفت چنار که در حال حاضر به دلیل عدم رسیدگی تعدادی از چنارهای آن خشک شده است. موقعیت این خیابان از سمت بزرگراه
نواب انتهای ساخت و سازهای طرح نواب در سمت چپ و راست آن می باشد.
از پارکهای معروف این محل می توان از باغ حکیم، هفت چنار، ۲۲ بهمن ( کمپانی ) ، نور، اعتماد، خانواده و ناظمی و خیابانهای معروف آن گلستانی، حسام الدین، چهارراه رضایی، خیابان عرب نام برد.
مهم ترین ساختمان اداری قرار گرفته شده در محلهٔ بریانک ساختمان آموزش پرورش منطقهٔ
۱۰ تهران است. محل این ساختمان در بلوار بریانک و قبل از میدان بریانک است. به دلیل حضور ساختمان آموزش پرورش منطقه ۱۰ در بریانک، این محله میزبان تعداد زیادی دبستان، دبیرستان و هنرستان و مدرسهٔ کودکان استثنایی در خود است.