بریئه

لغت نامه دهخدا

( بریئة ) بریئة. [ ب َ ءَ ] ( ع ص ) تأنیث بَری ٔ. ج ، بَریات ، بَرایا. ( از اقرب الموارد ). رجوع به بری شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس