بری ءالساحه

لغت نامه دهخدا

( بری ءالساحة ) بری ءالساحة. [ ب َ ئُس ْ سا ح َ ] ( ع ص مرکب ) بی گناه. که ساحت وی از گناه پاک است :
خو نکردستم به مهجوری مران زین ساحتم
حق همی داند بری ءالساحتم من کل باب.
انوری.

پیشنهاد کاربران

بپرس