( بری ءالذمة ) بری ءالذمة. [ ب َ ئُذْ ذِم ْ م َ ] ( ع ص مرکب ) آنکه تعهدی یا دینی بر عهده ندارد. کسی که ذمه وی از دین یا تعهد در قبال دیگران فارغ باشد. آنکه تعهد خود را انجام داده و دین خود را پرداخته است. فراغ ذمه یافته. بری ءالساحة. مقابل مشغول الذمة. ( فرهنگ فارسی معین ).
