بِرگیوس، فِریدریش کارل رادولف (۱۸۸۴ـ۱۹۴۹)(Bergius, Friedrich Karl Rudolf)
شیمی دان آلمانی. فرآیندی برای تبدیل زغال سنگ به نفت، و چوب به شکر ابداع کرد. به سبب سهمش در ابداع و گسترش روش های صنعتی تحت فشار زیاد جایزه نوبل شیمی ۱۹۳۱ را، مشترکاً با کارل بوش، دریافت کرد. در نزدیکی شهر برسلاو، در سیلزی زاده شد، که اکنون در لهستان واقع است. فرزند مالک یک کارخانۀ شیمیایی بود. شیمی را در دانشگاه های برسلاو و لایپزیگ فراگرفت و تحقیقاتش را با فریتس هابر، شیمی دان آلمانی، در آموزشگاه فنی کارلسروهه پی گرفت. هابر برگیوس را با واکنش های تحت فشار زیاد آشنا کرد. از ۱۹۱۴ تا ۱۹۴۵، در صنعت کار می کرد. سپس آلمان را ترک کرد و سرانجام در ۱۹۴۸، در آرژانتین به مقام مشاور صنعتی دولت رسید. در ۱۹۱۲، طرحی آزمایشی را برای هیدروژنه کردن غبار زغال سنگ یا نفت های سنگین، در مجاورت کاتالیزگر و در دما و فشار زیاد، به اتمام رساند تا پارافین (الکان) هایی مانند بنزین و نفت سفید تولید کند. این فرآیند با فرآوری حدوداً یک تُن بنزین از۴.۵ تن زغال سنگ، برای آلمان ها طی جنگ جهانی دوم اهمیت یافت، زیرا منبع دیگری برای تأمین بنزین و سوختِ هواپیما بود. همچنین، روشی کشف کرد که قند و الکل را با شکستن مولکول های پیچیدۀ موجود در چوب، از مواد ساده تولید می کرد. او به این گونه پژوهش ها در آرژانتین ادامه داد و راهی برای ساختن قندهای تخمیرشدنی یافت که طی آن از چوب، خوراک گاو به دست می آید.
شیمی دان آلمانی. فرآیندی برای تبدیل زغال سنگ به نفت، و چوب به شکر ابداع کرد. به سبب سهمش در ابداع و گسترش روش های صنعتی تحت فشار زیاد جایزه نوبل شیمی ۱۹۳۱ را، مشترکاً با کارل بوش، دریافت کرد. در نزدیکی شهر برسلاو، در سیلزی زاده شد، که اکنون در لهستان واقع است. فرزند مالک یک کارخانۀ شیمیایی بود. شیمی را در دانشگاه های برسلاو و لایپزیگ فراگرفت و تحقیقاتش را با فریتس هابر، شیمی دان آلمانی، در آموزشگاه فنی کارلسروهه پی گرفت. هابر برگیوس را با واکنش های تحت فشار زیاد آشنا کرد. از ۱۹۱۴ تا ۱۹۴۵، در صنعت کار می کرد. سپس آلمان را ترک کرد و سرانجام در ۱۹۴۸، در آرژانتین به مقام مشاور صنعتی دولت رسید. در ۱۹۱۲، طرحی آزمایشی را برای هیدروژنه کردن غبار زغال سنگ یا نفت های سنگین، در مجاورت کاتالیزگر و در دما و فشار زیاد، به اتمام رساند تا پارافین (الکان) هایی مانند بنزین و نفت سفید تولید کند. این فرآیند با فرآوری حدوداً یک تُن بنزین از۴.۵ تن زغال سنگ، برای آلمان ها طی جنگ جهانی دوم اهمیت یافت، زیرا منبع دیگری برای تأمین بنزین و سوختِ هواپیما بود. همچنین، روشی کشف کرد که قند و الکل را با شکستن مولکول های پیچیدۀ موجود در چوب، از مواد ساده تولید می کرد. او به این گونه پژوهش ها در آرژانتین ادامه داد و راهی برای ساختن قندهای تخمیرشدنی یافت که طی آن از چوب، خوراک گاو به دست می آید.